Trotse eigenaar van Fiets!

Aanvullend berichtje op de fluffy pancakes:

Oke, ik zal proberen jullie niet te overspoelen met verhalen, maar dit typen helpt me om alles op een rijtje te krijgen. Ik krijg nu pas door hoe het echt is om in je eentje in het buitenland rond te lopen, en het is nogal overweldigend, dus beschouw ik jullie als lezers even als een goede therapie sessie :P
haha, nee zo erg is het niet hoor, maar alles is zo anders... Je blijft je verwonderen.

Zo ging ik vanmiddag op pad om naar een fiets te kijken, via kiji, een soort marktplaats website had ik iemand gevonden. Mijn huisgenoot wilde wel rijden. (ik had allang de busroutes gevonden, maar hij bleef aanbieden, dus dat sla je niet af! En gelukkig maar! want ik heb er dan ook optimaal gebruik van gemaakt :P haha, maar dat merk je in de loop van het verhaal.)

Bij de verkoper aangekomen bleek de super mountainbike wel erg tof, maar veel te klein. Gelukkig had hij nog een andere, bijna authentieke, fiets. Zie het toegevoegde plaatje... Het lijkt niet veel soeps, maar ik kan gemakkelijk bij de grond, en ik hoop dat het goed is om er de komende 3 maanden rond te rijden. Er moest nog wel een nieuwe achterband op (wat de prijs heeft kunnen terugdringen tot 40 dollar :), Esther de onderhandelaar..) Nu maar hopen dat de voorband het wel houdt, en ik door alle gaten in de weg geen rare dingen tegen kom...
Dus met de fiets op de achterbank gingen we op zoek naar een Canadian Tire Center (soort Halfords, maar dan meer voor auto’s) Je kunt je voorstellen dat in een land waar slechts 1 op de 100 mensen een fiets heeft (misschien is dat wat te hoog geschat zelfs), er weinig fietsenwinkels zijn. Dus nadat we de hele stad nogmaals doorgekruisd hebben, en bij een heel andere suburb zijn aangekomen, vonden we uiteindelijk een fietsenwinkel.
Daar werd er een nieuwe band opgezet, en al met al heb ik voor 90 dollar een fiets, met nieuw achterband en super slot :) Het voelt meteen als een grote stap naar vrijheid :P dus ga ik op de volgende dag met lekker weer heerlijk op mijn gemak de boel verkennen.

Tijdens het rondrijden met mijn huisgenoot heb ik geleerd dat Canadezen wel echt heel lui zijn, hij moest de parkeerplaats het dichtste bij de winkel hebben (wat eigenlijk een bushalte was) waardoor we 3 keer een rondje om de huizen hebben gemaakt voordat hij zeker wist dat dat het dichtste bij was :P
Daarnaast hebben we, omdat we moesten wachten voor de fiets klaar was, even bij de Mac iets te drinken gehaald, maar dat moest wel via de MacDrive, zodat we ergens anders rustig (in de auto!) konden zitten wachten. Ook dit vergde de nodige kilometers, en rondjes rond dezelfde huizen voordat er een geschikt plaatsje was gevonden... Haha, rare jongens...

Maar ik mag niet klagen, want al met al zijn we 3 uur onderweg geweest, voor de fiets, de banden en ook nog boodschappen doen! Ik ga dan ook morgen een lekkere pastaschotel maken om hem te bedanken :P Dus nogmaals, super lief van hem, en ik heb me wer een dag goed vermaakt!!

Allemaal een lieve groet, en tot de volgende sessie :P
Knuffels,
Esther