Hostel Hoppen

Zo beste achterblijvers en medereizigers

Uiteraard weer een verhaal van ons voor jullie! Maar we moeten wel zeggen at we ondanks een reactie voor elk bericht, het aantal reacties ietsje aan he afnemen is.. Uiteraard vinden we het leuk om te lezen dat onze achterban het blijft volgen.. dus vooral blijven reageren!!

Maar goed.. onze dag.. Gisteren avodn voor we gingen slapen hoorden we de buurman naast ons al flink zagen, en pas toen hadden we door hoe dun de wandjes waren.. En nee, dit waren geen traditionele paieren wandjes. Uiteraard lekker veog opgestaan, kon ook niet anders met de dunne wandjes van het hostel, en de beton gieters die al vroeg aan de slag gingen pal naast ons raam.
Lekker ontbeten op de kamer met een flnke bak yoghurt zodat we de dag goed gingen beginnen..

Vandaag was het plan om naar kyoto te gaan, maar nog voordat we weggingen brachtenw e een bezoekje aan Ben-Ben-town de electronica wijk van OSaka.. we verwachten veel totaal overbodige en high tech gadgets, maar eerlijk gezegd viel dat een beetje tegen. Ongeveer de helft van de shops waren DVD shops die ook flink wat schijfjes had liggen voor 18-plus.
De echte japannert ken niet zonder, blijkbaar.
De strips, comics ofwel manga zijn uiteraard niet veel beter, en het ligt ook niet in een speciaal hoekje ofzo... de blote borsten slaan je om de oren bij binnenkomt waar kinderen, pubers van beide geslachten en volwassenen opzoek gaan naar de leukste manga om hun dag of treinreis mee te vullen.

We konden de verleiding niet weerstaan om een winke binnen te gaan die KIDs World heette.
De eerste verdieping had nog wel wat geinige gadgets, maar we wouden meer zien en gingen naar de top! Verdieping 5! OP verdieping 5 zagen we alles, maar dan ook alles wat te maken heeft met model treinen. You name it, they have got it. van minatuur personen voor op je peron, tot dat ene reserve wieltje van dat ene model uit dat jaartal van die fabrikant.

Verdieping 4, 3, en 2 ware niet veel beter, en betroffen, model autos, tanks, motoren en vliegtuigen... Allemaal bedoeld en alleen betaalbaar voor volwassenen.. Hoe kan je dit nou Kids world noemen.. of je wilt je natuurlijk kid voelen door allemaal van die gave modellen te maken, hebben en te spelen..

Hierna was het uiteraard tijd voor de lunch, en we wandelden een kleine restaurantje binnen waar nog wat plek was. Aan een bar / toonbank kan je dan gaan iztten, en meestal wordt daar dan ook je bestelling opgenomen, maar er werd wat gezwaaid naar een hoek waar een groet menu kaart hing.. Uiteraard netjes naar toe gelopen en aangewezen wat we wouden hebben.. Maar ook dat was niet goed.. We moesten de automaat gebruiken ernaast om onz emaaltij d alvast te betalen, eruit kwam een bonnetje,,die gaven we aan de kankker achter de bar.. en die schreeuwde de bestelling door naar de keuken.. geen kassa meer dus.. Grappig maar niet echt persoonlijk natuurlijk.
Echt schoon vonden we het ook niet.. dus niet veel later vertrokken we weer richting het hostel om onze spullen op te halen voor de overtocht naar kyoto..
Na onze tassen te hebben uitgegraven uit de berg van telompe grote en zware koffers van de amerikanen die hetzelfde idee hadden, vertrokken we naar kyoto.

MEt de trein naar osaka station, daar weer met de trein naar Shin-Osaka, en daar vervolgens weer met een trein naar Kyoto.. kost een beetje moeite maar dan kom je er ook...
Een maal aangekomen in kyoto besloten we moedig naar het hostel te lopen.. Flink door aan het stappen bleek al snel dat de kaart niet gedetaileerd genoeg. er waren nogal wat straten niet aagegeven, en het was dan ook meer een schets vande omgeving..
Na fink te hebben misgewandeld en de lokale kaart langs de weg ernaast te hebben gehouden waren we het zat en stapten de metro in.. Hier konden we aan de hand van de schets gokken welke halte we moesten hebben.. NA een korte rit van 1 halte (onze voeten wouden niet meer) zijn we uitgestapt en stapten met in de hopelijk juiste richting. Lang leve de `educated guess`!
Moe en bezweet stapten we het hostel binnen en checkten in..

UIt ervaring wisten we dat we een stapelbed konden verwachten, maar dat het onderste bed zo dichtbij de grond lag was wel een beetje nieuw. Onder het bovenste bed ontstaat zo een mooi donker plekje waar Esther zich prima kan verschuilen tegen het lcht en is het gebruikelijke kussen over haar hoofd waarschijnlijk niet nodig.

OM de stad al een beetje te verkennen zijn we vervolgens weer de stad in geweest, opzoek naar de Cube in het station. We dachten dat het een groot warenhuis / mall zou zijn, maa rhet bleke een soort V&D, maar dan voor allemaal etenswaren.. De Japanners kopen namelijk alleen maar zoete smuk uit bepaalde streken als souveniers, en geen pastkaartjes of andere ongein.. beetje een domper dus..
Na nog wat meer verkenning weer terug naar het hostel, ondertussen boodschappen gedaan en een poging om te gaan koken in het hostel.. Helaas was hier weinig pannen en ander gerei aanwezig, en moesten we op het enkele electrische pitje roerei gaan maken...
Niet echt super smakelijk geworden, maar het heeft toch zeker de buikjes gevuld.

Het groet voordeel van dit hostel is de grote hoeveelheid films, de reaxte woonkmaer met 45 inch TV en gratis internet, en rustig. Lekker genoten van Lucky number slevin, en vinden het nu hoog tijd om naar bed te gaan!!
http://www.imdb.com/title/tt0425210/

Groetjes vanuit Kyoto!!

E&E